Siftah

Fatih Sultan Mehmet Istanbul’u fethetme plânlari yapiyordu. Daha henuz 21 yasinda bulunan hukumdar, Istanbul’un fethine girismeden once, bir sabah erken saatlerde tebdil-i kiyafet ederek, Osmanli’nin bassehri olan Edirne’de carsiya cikti.

Carsinin bir tarafindan girip, alis-veris yapmaya basladi. Birinci dukkâna varip bir sey aldi. Ikinci bir sey istediginde dukkân sahibi vermedi. Fatih’i tanimiyordu dukkân sahibi. Fatih Hazretleri mal oldugu halde neden vermedigini sordu.

Adam : - “Ben sana bir sey satmakla sabah siftahimi yapmis oldum, ikinci alacagini da karsidaki dukkândan al. Cunku o henuz siftah etmemistir.” dedi.

Fatih memnun olmustu. Oburune vardi, bir miktar mal aldi… Ikincisini istediginde o da vermeyip komsu dukkâna gonderdi. Boylece Hazret-i Fatih koca carsiyi bastan sona kadar dolasti… Hepsinde ayni mukabele ile karsilamisti.

Aldiklari erzaki, medresede ilim tahsil eden talebelere gonderdi, kendisi de saraya gelip Allah’a sukur secdesine kapandi ve soyle dedi :

- “Ya Rabbi! Sana hamdolsun… Bana boyle birbirini dusunen millet ihsan ettin. Ben bu milletimle degil Bizansi, dunyayi bile fethederim.” dedi ve Istanbul’un fetih planlarini hazirlamaya basladi.